Meer, meer, meertje
Door: Anneke & Vince
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Vince
13 Mei 2011 | Argentinië, San Carlos de Bariloche
Hola!
Daar zijn we dan, op de grens van Patagonië (wat dit blijkbaar dus wel is, in tegenstelling tot wat ik eerder zei) en het meren-district.
De busreis was een prima 28 uur zitten met af en toe een stopje om even de benen te strekken.
Het landschap is hier weer niet-Nederlands (duh!) met allemaal bergen, meertjes en bossen. Het Hostel waar we in zitten (41 below heet het) is echt top! Ze hebben een enorme eettafel waaraan iedereen lekker zijn maaltijd doet en daardoor kom je al snel aan het praten en zo weet je altijd snel wat je absoluut moet doen in deze regio en wat je eigenlijk ook wel over kan slaan. Zo hebben we al geleerd dat we eigenlijk de stad Cordoba wel over kunnen slaan. Best een prima stad, maar niks voor ons.
Op deze verhalen hebben nog wat andere reisplannen gekregen die jullie nog wel te zien zullen krijgen later in onze reis want die zijn te mooi om te verklappen.
Wat we hier hebben gedaan is voornamelijk opzoek gegaan naar mooie Mirradors, uitkijkpunten, en op onze eerste dag hebben we gelijk maar de makkelijkste en de 'mooiste' gedaan. Mirrador Campanario. Deze is makkelijk te bereiken met de bus (Ja! we hebben er een foto van gemaakt!) en is maar een 45 minuten lopen omhoog. Dat is een prima binnenkomer dus. Het enige probleem daar was dat het er nogal waaide! Maar dat was eigenlijk niet zo heel erg, want boven op stond een cafeetje/koffie-tentje waar je prima kon opwarmen met een kopje koffie. Dat hebben we dus ook lekker gedaan.
De volgende dag was het toch een beetje mijn dag. Ik mocht namelijk, ja, wel in overleg met Ann, maar ik mocht dus een fiets huren en we konden gaan fietsen. De bergen in! Als een echte Tour-rijder de bolletjes trui veroveren. Met 2 kilometer aan het uur naar boven om er met 200 weer af te knallen. Absoluut geweldig!
Ann vond het wat minder. Ze had er wat moeite mee om te accepteren dat ik beter de berg op ga dan zij. Af en toe hoorde ik achter me: "Maar IK sport 2 keer in de week!". Dat was het moment dat ik even af moest remmen en even met Ann moest wachten. Gelukkig kwam ze er op een gegeven moment achter dat ze net zo goed kon gaan lopen en op een gegeven moment vond ze het zelfs niet erg meer als ik verder de berg op stoempte!
De uitzichten waren weer geweldig. De verhuurder van de fietsen had ons nog wat tips gegeven voor wat detours en zo kwamen we op een strandje waar voor de rest niemand was. Prachtig! Daar hebben we dan ook onze lunch genuttigd.
Het volgende punt wat we moesten gaan zien was het 'hidden lake'. Dan moesten we de fiets even op slot zetten (daarvoor kregen we een dun kabeltje met een klein hangslot 'Sure that will be enough?' 'Oh, yeah, this is no Amsterdam').
Op weg naar de hidden lake kwamen we een bordje tegen met 'Roman Bridge'. Uiteraard trok dit onze aandacht, want we waren op het punt een ontdekking te doen die wel door andere mensen was gedaan maar die hadden de link nog nooit gelegd. De Romeinen waren ook in Zuid Amerika geweest! Een ontdekking die de geschiedenis op zijn grondvesten zou doen schudden! Zo kwam het dat we door een Japans bos (althans er stond een soort van bamboe, heel veel) richting de Romeinse brug te lopen. Daar aangekomen stond er een bordje: "Deze brug is in 1970 gebouwd met als inspiratie bron de Romeinen." Well, it figures. Overigens was de brug volkomen nutteloos. Er was namelijk geen water of iets anders waar deze brug overeen moest. Gewoon een brug midden in het bos. Argentijnen...
Nou ja, terug naar de hidden lake en die was inderdaad hidden. Een klein houten vlondertje ging erheen en het was er stil en volkomen rustig.
Daarna weer de fiets op naar het mooiste uitzicht van allemaal. Het uitzicht was inderdaad erg mooi, maar dat wisten de straatventers ook. Daar waren er dus ook voldoende van. Een beetje jammer, maar toeristen die we zijn gaan we gewoon achter de kraampjes staan en zitten. Rot op met je veel te dure "zelf gemaakt" rommel. Waarom maakt je vriendje in Buenos Aires dezelfde rommel ook zelf, exact hetzelfde?
Na de laatste afdeling (500 km/u!) gingen we onze fiets in leveren en die man was zo aardig om ons ook nog wat tips voor de volgende dag te geven. Richting Cerro Otto zou mooi zijn. Er gaat een kabel liftje omhoog en boven is een restaurant dat ronddraait! Nou, dat moet toch prachtig zijn.
Die avond in het hostel hoorde we al dat de kabel lift dicht zat, dus we besloten omhoog te lopen (3 uur). Die route was dus niet zo mooi. Het uitzicht wel, want je loopt langs de berg omhoog en ziet de hele tijd het dorp en de meren onder je. De weg was poep. Gewoon een onverharde weg. Geen leuk bergpad. Maar we hadden al besloten om boven in het ronddraaiende koffie huis een lekker colaatje te nemen en daar even lekker uit te blazen. Maar helaas! De enige mensen daar waren schilders en werklui, die de tent daar klaar moesten maken voor het winter-seizoen. (Ja, Bariloche is de plaats waar WimLex en Maxima nog wel eens gaan skiën en de broer van Maxima schijnt hier een kroeg te hebben)..
Bummer! We mochten nog wel even van de Baños gebruik maken, maar dan wel snel!
Nou ja, dan maar weer naar beneden. Dit keer door het bos, want dat leek ons leuker. Was ook zo, maar we waren al vrij snel de weg over al die paadjes kwijt. Berg af, en dan komt het wel goed. En dat bleek ook, anders hadden jullie dit niet gelezen.
Nou ja, morgen gaan we naar Pucon, Chili. Dan is het dus weer geen fruit, vlees of zuivel meenemen. Gelukkig wel Chocola, want Bariloche is de plaats in Argentinië waar Chocola wordt gemaakt. Het schijnt gesticht te zijn door Zwitsers, en er zitten hier hele leuke winkeltjes met de meest geweldige Chocola. Daar hebben we dus ook heerlijk van genoten en we hebben vandaag de 'dag' afgesloten mat een bak heerlijke chocolade ijs bij één van die winkels.
Straks de tas in pakken, voor nu,
Hasta Luego!
Anneke & Vince
Daar zijn we dan, op de grens van Patagonië (wat dit blijkbaar dus wel is, in tegenstelling tot wat ik eerder zei) en het meren-district.
De busreis was een prima 28 uur zitten met af en toe een stopje om even de benen te strekken.
Het landschap is hier weer niet-Nederlands (duh!) met allemaal bergen, meertjes en bossen. Het Hostel waar we in zitten (41 below heet het) is echt top! Ze hebben een enorme eettafel waaraan iedereen lekker zijn maaltijd doet en daardoor kom je al snel aan het praten en zo weet je altijd snel wat je absoluut moet doen in deze regio en wat je eigenlijk ook wel over kan slaan. Zo hebben we al geleerd dat we eigenlijk de stad Cordoba wel over kunnen slaan. Best een prima stad, maar niks voor ons.
Op deze verhalen hebben nog wat andere reisplannen gekregen die jullie nog wel te zien zullen krijgen later in onze reis want die zijn te mooi om te verklappen.
Wat we hier hebben gedaan is voornamelijk opzoek gegaan naar mooie Mirradors, uitkijkpunten, en op onze eerste dag hebben we gelijk maar de makkelijkste en de 'mooiste' gedaan. Mirrador Campanario. Deze is makkelijk te bereiken met de bus (Ja! we hebben er een foto van gemaakt!) en is maar een 45 minuten lopen omhoog. Dat is een prima binnenkomer dus. Het enige probleem daar was dat het er nogal waaide! Maar dat was eigenlijk niet zo heel erg, want boven op stond een cafeetje/koffie-tentje waar je prima kon opwarmen met een kopje koffie. Dat hebben we dus ook lekker gedaan.
De volgende dag was het toch een beetje mijn dag. Ik mocht namelijk, ja, wel in overleg met Ann, maar ik mocht dus een fiets huren en we konden gaan fietsen. De bergen in! Als een echte Tour-rijder de bolletjes trui veroveren. Met 2 kilometer aan het uur naar boven om er met 200 weer af te knallen. Absoluut geweldig!
Ann vond het wat minder. Ze had er wat moeite mee om te accepteren dat ik beter de berg op ga dan zij. Af en toe hoorde ik achter me: "Maar IK sport 2 keer in de week!". Dat was het moment dat ik even af moest remmen en even met Ann moest wachten. Gelukkig kwam ze er op een gegeven moment achter dat ze net zo goed kon gaan lopen en op een gegeven moment vond ze het zelfs niet erg meer als ik verder de berg op stoempte!
De uitzichten waren weer geweldig. De verhuurder van de fietsen had ons nog wat tips gegeven voor wat detours en zo kwamen we op een strandje waar voor de rest niemand was. Prachtig! Daar hebben we dan ook onze lunch genuttigd.
Het volgende punt wat we moesten gaan zien was het 'hidden lake'. Dan moesten we de fiets even op slot zetten (daarvoor kregen we een dun kabeltje met een klein hangslot 'Sure that will be enough?' 'Oh, yeah, this is no Amsterdam').
Op weg naar de hidden lake kwamen we een bordje tegen met 'Roman Bridge'. Uiteraard trok dit onze aandacht, want we waren op het punt een ontdekking te doen die wel door andere mensen was gedaan maar die hadden de link nog nooit gelegd. De Romeinen waren ook in Zuid Amerika geweest! Een ontdekking die de geschiedenis op zijn grondvesten zou doen schudden! Zo kwam het dat we door een Japans bos (althans er stond een soort van bamboe, heel veel) richting de Romeinse brug te lopen. Daar aangekomen stond er een bordje: "Deze brug is in 1970 gebouwd met als inspiratie bron de Romeinen." Well, it figures. Overigens was de brug volkomen nutteloos. Er was namelijk geen water of iets anders waar deze brug overeen moest. Gewoon een brug midden in het bos. Argentijnen...
Nou ja, terug naar de hidden lake en die was inderdaad hidden. Een klein houten vlondertje ging erheen en het was er stil en volkomen rustig.
Daarna weer de fiets op naar het mooiste uitzicht van allemaal. Het uitzicht was inderdaad erg mooi, maar dat wisten de straatventers ook. Daar waren er dus ook voldoende van. Een beetje jammer, maar toeristen die we zijn gaan we gewoon achter de kraampjes staan en zitten. Rot op met je veel te dure "zelf gemaakt" rommel. Waarom maakt je vriendje in Buenos Aires dezelfde rommel ook zelf, exact hetzelfde?
Na de laatste afdeling (500 km/u!) gingen we onze fiets in leveren en die man was zo aardig om ons ook nog wat tips voor de volgende dag te geven. Richting Cerro Otto zou mooi zijn. Er gaat een kabel liftje omhoog en boven is een restaurant dat ronddraait! Nou, dat moet toch prachtig zijn.
Die avond in het hostel hoorde we al dat de kabel lift dicht zat, dus we besloten omhoog te lopen (3 uur). Die route was dus niet zo mooi. Het uitzicht wel, want je loopt langs de berg omhoog en ziet de hele tijd het dorp en de meren onder je. De weg was poep. Gewoon een onverharde weg. Geen leuk bergpad. Maar we hadden al besloten om boven in het ronddraaiende koffie huis een lekker colaatje te nemen en daar even lekker uit te blazen. Maar helaas! De enige mensen daar waren schilders en werklui, die de tent daar klaar moesten maken voor het winter-seizoen. (Ja, Bariloche is de plaats waar WimLex en Maxima nog wel eens gaan skiën en de broer van Maxima schijnt hier een kroeg te hebben)..
Bummer! We mochten nog wel even van de Baños gebruik maken, maar dan wel snel!
Nou ja, dan maar weer naar beneden. Dit keer door het bos, want dat leek ons leuker. Was ook zo, maar we waren al vrij snel de weg over al die paadjes kwijt. Berg af, en dan komt het wel goed. En dat bleek ook, anders hadden jullie dit niet gelezen.
Nou ja, morgen gaan we naar Pucon, Chili. Dan is het dus weer geen fruit, vlees of zuivel meenemen. Gelukkig wel Chocola, want Bariloche is de plaats in Argentinië waar Chocola wordt gemaakt. Het schijnt gesticht te zijn door Zwitsers, en er zitten hier hele leuke winkeltjes met de meest geweldige Chocola. Daar hebben we dus ook heerlijk van genoten en we hebben vandaag de 'dag' afgesloten mat een bak heerlijke chocolade ijs bij één van die winkels.
Straks de tas in pakken, voor nu,
Hasta Luego!
Anneke & Vince
-
13 Mei 2011 - 06:25
Nicole:
Het zijn weer mooie foto's, jullie schrijven ook heel leuk want ik moet toch altijd weer lachen als ik het aan het lezen ben. Ga door met genieten en met de ontdekkingstochten!!!!
Op naar Chilli!! -
13 Mei 2011 - 07:30
Marga:
Wat een mooie foto van de mooie bus naar Bariloche! Zo zie je maar, ik heb connecties over de hele wereld. Ik vind jullie reisverslagen ontzettend leuk en de foto''s prachtig! Geniet maar lekker! -
13 Mei 2011 - 07:48
Eef:
hola,
staat goed zo'n helm ;-)
jullie vermaken je wel en troost je ann, sommige mensen hebben van nature nou eenmaal zo'n enorm vervelende altijd aanhoudende conditie/spierkracht....
kijk uit naar jullie volgende verhaal,
XX -
13 Mei 2011 - 08:51
Ans:
Wat een leuk verslag. Wat kan Vince leuk schrijven over die reis xxx -
13 Mei 2011 - 09:19
Hans En Maria:
Pas maar op jullie. Straks gaan jullie nog op ons lijken en voor de lol fietsen en wandelen! Wat een mooie omgeving weer. Wat is onze aardkloot toch mooi als zij nog niet verziekt is door ons mensen. De leuke verkopers kom je toch ook overal op de wereld tegen. Komende week gaan we kijken of wij ze ook tegen gaan komen. Jongens nog heel veel plezier en tot schrijfs over een weekje.
xxx jes uit Duiven -
13 Mei 2011 - 09:30
Jill:
Ah, met die chocola in overvloed is voor Anneke vast veel goed gemaakt voor het minder snel fietsen. :)
Liefs Jill
-
13 Mei 2011 - 11:56
Mirella:
Had effe het beeld voor mij hoe Ann mopperend, vloekend en met een rood hoofd achter Vince aan het aantrappen was.... Hahahaha. Zie het helemaal voor mij! Verder weer prachtige foto's! Blijf lekker genieten! Kus -
13 Mei 2011 - 12:28
Wim:
Vince,
Leuk verslag gemaakt .. Ann en de sportschool ...
Ik zie het helemaal voor me.
Richtingsgevoel moet wel goed zijn bij jullie in dat bos..
Mooie foto´s en een coole bus.
Veel plezier in Chili... -
13 Mei 2011 - 13:28
Jory:
vince wat kan jij spannend schrijven! een genot om te lezen.
zorg goed voor m'n dochtertje!
xx -
15 Mei 2011 - 12:11
David:
Hoi Ann, Vince. Bergen en Zwitserse chocola. Een heleboel hele mooie foto's en verhalen. Dan toch ook wel weer knap dat jullie de paars gevlekte Milka-koeien uit de plaatjes hebben weten te houden ! Nee, zonder dollen, ben enigzins jaloers als ik eraan denk dat ik over een paar maandjes weer in een 5 sterren resort mijn kinderen zich mag zien vermaken, terwijl papa van een superlui biertje ligt te genieten. Dit wat jullie doen is toch wel even wat totaal anders ! Blijf ervan genieten en laat ons meegenieten door nog meer moois te publiceren. Groeten ! -
15 Mei 2011 - 16:31
Wilma En JW:
Tjonge, wat zullen jullie een eelt op de bipsen hebben van het zitten in de bus......maar dan zie je blijkbaar ook wat! Prachtige foto's en hartstikke leuk geschreven. Jullie zijn straks ervaren reizigers, hoor! En wat een temperatuur verschil maken jullie mee, dat is ook uniek. De ene dag met de muts op, de volgende dag in de korte broek. Geniet ze!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
