Let is snow, let it snow, let it snow
Door: Anneke & Vince
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Vince
08 Mei 2011 | Argentinië, El Calafate
Hola!
Nou, we hebben de busreis overleeft. Het was maar 5 uurtjes rijden van Puerto Natales, maar het was saaaiii en duurde dus enorm lang. Kijk, steppe/pampa's hebben wij in Nederland niet, maar na een halfuurtje heb je dat dorre gras met af en toe een struikje wel gezien. En dan moet je dus nog 4,5 uur maar we zijn in El Calafate! (Waarschijnlijk) de laatste plaats die wij in Patagonië gaan zien en dit was dan ook de plek waar we hoopten dan toch die ijsblokjes-pissers tegen te komen, maar helaas.
We kwamen aan in de stromende regen, dus dat viel een beetje tegen en na een hostel dat als thuis voelde, valt ieder ander hostel ook tegen, zoals ook deze (hij valt gewoon erg mee hoor, onze verwachting was gewoon enorm hoog na de luxe waarin we hadden gezeten).
We hadden eigenlijk al snel door dat we hier niet al te lang wilde blijven dus we zijn meteen aan het regelen gegaan. De trip naar DE gletsjer en de busreis een plaatsje verder.
Die trip naar de gletsjer, Perito Moreno hebbn we vandaag gemaakt. Die ligt op een klein uurtje rijden van El Calafate en om 9:00 vertrok de bus. We vertrokken bij droog weer en we hadden op de weersverwachtingen gezien dat het tegen de middag nog mooier zou worden en dat de zon door zou breken. Prachtig weer dus!
De bus was een klein busje voor een persoon of 12 en we hadden dus ook het vermoeden dat het niet zo heel druk zou zijn, dat is natuurlijk het voordeel van buiten het seizoen reizen. Het nadeel bleek ook al heel snel: het begon hard te sneeuwen. Binnen een uur lag er een centimeter of 7-10. De chauffeur probeerde nog de berg op te komen, maar na een tijdje besloot hij toch even te stoppen en zijn sneeuwkettingen onder te binden. Gelukkig komt dit weer vaker voor in deze regio dus onze chauffeur was de koelheid zelve (en niet omdat hij buiten die kettingen er onder had gelegd) en navigeerde ons busje mooi naar de top.
Zo kwam het dat we boven aankwamen en het nog enorm sneeuwde."Hier is de gletsjer" zei die goede man, waarop wij verbaasd links en rechts keken en eigenlijk alleen sneeuw zagen. Daar ging onze hoop om de gletsjer nog te zien, want het zicht was zo beroerd dat we eigenlijk alleen maar konden hopen dat het al snel op zou klaren. Richting de gletsjer bleef het nog mistig, maar toen we achter ons keken brak het zonnetje al een beetje door! Ondertussen was waarschijnlijk de weg afgesloten voor andere voertuigen want het was enorm rustig. We waren met maar 2 kleine busjes boven en voor de rest was er niemand!
Wij dus even snel een kopje koffie gedronken in de hoop dat alles op zou klaren en warempel, het klaarde mooi op. Wie liepen richting de Mirador en wat we daar zagen en hoorde:
Onbeschrijflijk.
Wat ik wel kan beschrijven zijn de feiten. Dat ding is 60 meter dik en 5 kilometer breed. Hij is stabiel, dat wil zeggen: hij krimpt niet, maar hij beweegt wel: 2 meter per dag!
Omdat we zo onder de indruk waren van de gletsjer, besloten wij om ook nog de boottrip te maken. Dan ga je dus met een boot op zo'n 100-200 meter van die gletsjer liggen. Dat klinkt ver, maar als zo'n ijsschots valt, denk je wel even dat die golf de (grote) catamaran best wat kan doen. Hoe gaaf was dat!
Anyways, morgen begint de trip naar het noorden echt. Dan gaan we het lake-district van Argentinië in: San Carlos de Bariloche. Dat wordt 28 uur in de bus zitten, maar dit keer weer in een Cama. Dat is dus bijna helemaal liggen en mooie grote stoelen. We zullen foto's maken om ook die vragen weg te nemen!
Hasta luego,
Anneke en Vince
Nou, we hebben de busreis overleeft. Het was maar 5 uurtjes rijden van Puerto Natales, maar het was saaaiii en duurde dus enorm lang. Kijk, steppe/pampa's hebben wij in Nederland niet, maar na een halfuurtje heb je dat dorre gras met af en toe een struikje wel gezien. En dan moet je dus nog 4,5 uur maar we zijn in El Calafate! (Waarschijnlijk) de laatste plaats die wij in Patagonië gaan zien en dit was dan ook de plek waar we hoopten dan toch die ijsblokjes-pissers tegen te komen, maar helaas.
We kwamen aan in de stromende regen, dus dat viel een beetje tegen en na een hostel dat als thuis voelde, valt ieder ander hostel ook tegen, zoals ook deze (hij valt gewoon erg mee hoor, onze verwachting was gewoon enorm hoog na de luxe waarin we hadden gezeten).
We hadden eigenlijk al snel door dat we hier niet al te lang wilde blijven dus we zijn meteen aan het regelen gegaan. De trip naar DE gletsjer en de busreis een plaatsje verder.
Die trip naar de gletsjer, Perito Moreno hebbn we vandaag gemaakt. Die ligt op een klein uurtje rijden van El Calafate en om 9:00 vertrok de bus. We vertrokken bij droog weer en we hadden op de weersverwachtingen gezien dat het tegen de middag nog mooier zou worden en dat de zon door zou breken. Prachtig weer dus!
De bus was een klein busje voor een persoon of 12 en we hadden dus ook het vermoeden dat het niet zo heel druk zou zijn, dat is natuurlijk het voordeel van buiten het seizoen reizen. Het nadeel bleek ook al heel snel: het begon hard te sneeuwen. Binnen een uur lag er een centimeter of 7-10. De chauffeur probeerde nog de berg op te komen, maar na een tijdje besloot hij toch even te stoppen en zijn sneeuwkettingen onder te binden. Gelukkig komt dit weer vaker voor in deze regio dus onze chauffeur was de koelheid zelve (en niet omdat hij buiten die kettingen er onder had gelegd) en navigeerde ons busje mooi naar de top.
Zo kwam het dat we boven aankwamen en het nog enorm sneeuwde."Hier is de gletsjer" zei die goede man, waarop wij verbaasd links en rechts keken en eigenlijk alleen sneeuw zagen. Daar ging onze hoop om de gletsjer nog te zien, want het zicht was zo beroerd dat we eigenlijk alleen maar konden hopen dat het al snel op zou klaren. Richting de gletsjer bleef het nog mistig, maar toen we achter ons keken brak het zonnetje al een beetje door! Ondertussen was waarschijnlijk de weg afgesloten voor andere voertuigen want het was enorm rustig. We waren met maar 2 kleine busjes boven en voor de rest was er niemand!
Wij dus even snel een kopje koffie gedronken in de hoop dat alles op zou klaren en warempel, het klaarde mooi op. Wie liepen richting de Mirador en wat we daar zagen en hoorde:
Onbeschrijflijk.
Wat ik wel kan beschrijven zijn de feiten. Dat ding is 60 meter dik en 5 kilometer breed. Hij is stabiel, dat wil zeggen: hij krimpt niet, maar hij beweegt wel: 2 meter per dag!
Omdat we zo onder de indruk waren van de gletsjer, besloten wij om ook nog de boottrip te maken. Dan ga je dus met een boot op zo'n 100-200 meter van die gletsjer liggen. Dat klinkt ver, maar als zo'n ijsschots valt, denk je wel even dat die golf de (grote) catamaran best wat kan doen. Hoe gaaf was dat!
Anyways, morgen begint de trip naar het noorden echt. Dan gaan we het lake-district van Argentinië in: San Carlos de Bariloche. Dat wordt 28 uur in de bus zitten, maar dit keer weer in een Cama. Dat is dus bijna helemaal liggen en mooie grote stoelen. We zullen foto's maken om ook die vragen weg te nemen!
Hasta luego,
Anneke en Vince
-
08 Mei 2011 - 04:29
Hans:
Hoi Annke en Vince wat een geweldige foto´s dit was het afzien in de bus wel waard !
Succes morgen bij de volgende busreis -
08 Mei 2011 - 06:32
Wim:
Dit is echt in een woord: COOL !!!!
Dit zie je alleen op Discovery maar jullie in het echt !
Grandioze foto's.
Veel succes met de trip naar San Carlos de Bariloche..
-
08 Mei 2011 - 09:43
Mama En Nicole:
Het zijn echt hele mooie foto's', waarschijnlijk in het echt 1000x mooier!
Wow 28 uur in de bus, dat is denk ik wel een recordtijd, stoeltje achteruit en tukken maar.
Oja en niet te vergeten af en toe even door het raampje kijken naar de mooie uitzichten.
Veel plezier, wij gaan naar paleis 't Loo. Kusjes xxxxxxxx -
08 Mei 2011 - 10:03
Ellie:
OOOOHHH wat mooiii! Blauw ijs, heel surrealistisch! Deze foto's wil ik wel graag eens op een groot schermp zien! Ondertussen is het hier zomers weer dus is het wel verkoelend om deze pics te zien. Erg onder de indruk!!! Goede reis verder! -
08 Mei 2011 - 10:04
Jill:
Klinkt als een bijzonder landschap.. Je moet er wat voor over hebben, maar dan heb je ook wat. Succ6 met de 28 uur durende busreis. Maar goed, die bus van jullie klinkt als een soort rijdend hotel, dus dat komt vast goed.
Liefs Jill -
08 Mei 2011 - 11:06
Mirella:
Sjee, wat indrukwekkend, dat ding geeft licht op de foto's! Succes met de reis!
Veel liefs -
08 Mei 2011 - 19:44
Maria En Hans:
We reageren wat laat, maar we zijn vandaag de hele dag wezen fietsen door ons (dachten we) mooie Nederland. Helemaal de Achterhoek in en weer terug zo'n 50 kilometer in een heerlijk zonnetje. We hebben genoten en wat is het dan heerlijk om 's avonds om half 10 buiten julllie verslag te lezen en naar de foto's te kijken. Nederland is mooi, maar kan echt niet tippen aan wat jullie allemaal te zien krijgen. Ik denk dat we maar eens heel hard moeten gaan sparen en ook een reisje gaan maken naar het zuidpoolgebied. Alleen dan iets meer georganiseerd want dat zelf alles uitzoeken is niets meer voor ons. Heel veel sterkte in de bus (daarin zitten jullie al als ik dit schrijf) en tot jullie volgende verslag.
XXXjes vanuit Duiven -
10 Mei 2011 - 12:27
Shera:
wat een avonturen! fantastisch!
lekker blijven genieten. en ik kijk uit naar de volgende foto van jullie met kus van vince aan anneke... :)
xx -
12 Mei 2011 - 09:17
Peter:
Hoi Anneke en Vince
Wat een geweldige ervaringen en mooie foto's. En erg leuk reisverslag. Wij ( de dames Call en ik) blijven jullie volgen.
Veel plezier en succes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
