Brandend zand
Door: Anneke & Vince
Blijf op de hoogte en volg Anneke en Vince
02 Juni 2011 | Chili, San Pedro de Atacama
Hola!
Al weer snel een verslag, maar we moesten dan ook nog wat inhalen, en alhoewel het anders lijkt zijn we nu al voor onze derde dag in San Pedro de Atacama en we hebben veel gedaan!
Allereerst hebben we de busreis overleefd en kwamen we na wat oponthoud (de WC was verstopt en moest perse ontstopt worden net voor onze plaats) kwamen we aan in het gloeiend hete San Pedro de Atacama. Dat ligt dus midden in de woestijn en op de grens van Bolivia.
Rond 12:00 kwamen we na best wel wat zoek werk (de wegen hier zijn stof, hetzelfde als iedere andere locatie waar geen huis staat, dus de weg vinden is lastig) aan bij een steegje wat leek op een achterbuurt. Dit kan toch niet goed zijn, dachten wij nog, maar op een van de stukken schroot stond Backpackers geschreven. Dat moest het dus wel zijn. Toen echter de poort aankwam, kwamen we aan in een soort Punica-oase, absoluut geweldig!
De eigenaresse begon, nadat ze ons de kamer had aangewezen, meteen met het uitleggen van de mogelijke excursies, en er zijn er veel. We hebben er 3 gedaan en nummer 4 moeten we nog doen, maar die stond al geplanned en was de reden dat we naar Atacama waren afgereisd.
De eerste van die excursies was meteen op de dag van aankomst om 15:00 en ging richting Moon-valley. Die toer was prima er was alleen één meisje dat maar door bleef gaan over haar "alttitude sickness". San Pedro ligt namelijk op 2400 meter en dat is op de grens van hoogteziekte. Mevrouwtje had er heel veel last van en hoorde zichzelf dat graag vertellen. Bij iedere mogelijkheid die ze kreeg ging ze vertellen hoe erg het allemaal wel niet was totdat we ergens omhoog moesten klimmen en mevrouwtje naar boven rende richting de gids om te vertellen dat ze last had van hoogteziekte, waarop de gids droog zei: "Perhaps you have to run in front of me, that will make it better".
Het was wat bewolkt die dag, wat al een klein wonder is, want er is hier 330 dagen per jaar een strak blauwe lucht, dus het was even spannend of we de zonsondergang op een mooi viewpoint konden zien. Maar de goden waren met ons, en de zon piepte er net tussen door! Prachtig.
Daarna hebben we even lekker een hapje gegeten om daarna vlug naar bed te gaan, want...
De volgende dag moesten we om 04:00 klaar staan om naar de geisers te gaan, inclusief een thermal-bad (Hot springs). Deze geisers waren hoog gelegen en die dingen zijn het meest actief in de morgen. Vandaar zo vroeg, maar het was er extreem koud. De gids vertelde ons dat het er -4 was, maar dit kon Ann en mij er niet van weerhouden om in het thermal-bad te springen en lekker een beetje te dobberen voor een kwartiertje. Dat was heerlijk. Overigens hadden we wel de pech dat mevrouw-hoogteziekte ook weer mee was, maar deze gids wist ook er ook wel raad mee, en mevrouw mocht alleen coca-thee drinken. Wij zaten lekker aan de koffie bij ons ontbijtje.
Op de weg terug kwamen we langs een heel klein dorpje (waar wij van denken dat er niemand woont, maar ze er alleen naartoe komen voor de toeristen, maar de gids bleef volhouden dat er echt 10 mensen woonden) waar ze allemaal handcrafted dingen verkochten en lama-op-een-stokkie. Daar hadden Ann en ik wel oren na, dus die hebben we heerlijk opgepeuzeld.
De volgende ochtend moesten we ook redelijk bijtijds op, want er moest ge-sand-board worden! En dat is me een party awesomeness!! Redelijk makkelijk en op een gegeven moment kan je ook echte snelheden behalen!
Ik bleef maar naar boven rennen (wat dus niet makkelijk is; zacht zand) om daarna weer naar beneden te roetschen. Steeds iets hoger, steeds iets harder.
Ann begon ook redelijk getrained te raken, en als een echte schoon-sand-boardster ging ze heel netjes naar beneden.
Nu zitten we weer lekker te relaxen, want morgen is dan eindelijk excursie nummer 4, een 3 daagse 4WD naar Uyuni, Bolivia, over de zoutvlakte. We hebben er zin in!
Hasta Luego,
Ann en Vince.
Ps. Deze keer geen foto's, want er is geen ruimte meer. Wie graag foto's wil zien, kan in de Shop (bovenin) ruimte voor ons bestellen. Klik op VIP-Pakket en klik op EXTRA foto's, het verlengen van het VIP-pakket is niet nodig.
Al weer snel een verslag, maar we moesten dan ook nog wat inhalen, en alhoewel het anders lijkt zijn we nu al voor onze derde dag in San Pedro de Atacama en we hebben veel gedaan!
Allereerst hebben we de busreis overleefd en kwamen we na wat oponthoud (de WC was verstopt en moest perse ontstopt worden net voor onze plaats) kwamen we aan in het gloeiend hete San Pedro de Atacama. Dat ligt dus midden in de woestijn en op de grens van Bolivia.
Rond 12:00 kwamen we na best wel wat zoek werk (de wegen hier zijn stof, hetzelfde als iedere andere locatie waar geen huis staat, dus de weg vinden is lastig) aan bij een steegje wat leek op een achterbuurt. Dit kan toch niet goed zijn, dachten wij nog, maar op een van de stukken schroot stond Backpackers geschreven. Dat moest het dus wel zijn. Toen echter de poort aankwam, kwamen we aan in een soort Punica-oase, absoluut geweldig!
De eigenaresse begon, nadat ze ons de kamer had aangewezen, meteen met het uitleggen van de mogelijke excursies, en er zijn er veel. We hebben er 3 gedaan en nummer 4 moeten we nog doen, maar die stond al geplanned en was de reden dat we naar Atacama waren afgereisd.
De eerste van die excursies was meteen op de dag van aankomst om 15:00 en ging richting Moon-valley. Die toer was prima er was alleen één meisje dat maar door bleef gaan over haar "alttitude sickness". San Pedro ligt namelijk op 2400 meter en dat is op de grens van hoogteziekte. Mevrouwtje had er heel veel last van en hoorde zichzelf dat graag vertellen. Bij iedere mogelijkheid die ze kreeg ging ze vertellen hoe erg het allemaal wel niet was totdat we ergens omhoog moesten klimmen en mevrouwtje naar boven rende richting de gids om te vertellen dat ze last had van hoogteziekte, waarop de gids droog zei: "Perhaps you have to run in front of me, that will make it better".
Het was wat bewolkt die dag, wat al een klein wonder is, want er is hier 330 dagen per jaar een strak blauwe lucht, dus het was even spannend of we de zonsondergang op een mooi viewpoint konden zien. Maar de goden waren met ons, en de zon piepte er net tussen door! Prachtig.
Daarna hebben we even lekker een hapje gegeten om daarna vlug naar bed te gaan, want...
De volgende dag moesten we om 04:00 klaar staan om naar de geisers te gaan, inclusief een thermal-bad (Hot springs). Deze geisers waren hoog gelegen en die dingen zijn het meest actief in de morgen. Vandaar zo vroeg, maar het was er extreem koud. De gids vertelde ons dat het er -4 was, maar dit kon Ann en mij er niet van weerhouden om in het thermal-bad te springen en lekker een beetje te dobberen voor een kwartiertje. Dat was heerlijk. Overigens hadden we wel de pech dat mevrouw-hoogteziekte ook weer mee was, maar deze gids wist ook er ook wel raad mee, en mevrouw mocht alleen coca-thee drinken. Wij zaten lekker aan de koffie bij ons ontbijtje.
Op de weg terug kwamen we langs een heel klein dorpje (waar wij van denken dat er niemand woont, maar ze er alleen naartoe komen voor de toeristen, maar de gids bleef volhouden dat er echt 10 mensen woonden) waar ze allemaal handcrafted dingen verkochten en lama-op-een-stokkie. Daar hadden Ann en ik wel oren na, dus die hebben we heerlijk opgepeuzeld.
De volgende ochtend moesten we ook redelijk bijtijds op, want er moest ge-sand-board worden! En dat is me een party awesomeness!! Redelijk makkelijk en op een gegeven moment kan je ook echte snelheden behalen!
Ik bleef maar naar boven rennen (wat dus niet makkelijk is; zacht zand) om daarna weer naar beneden te roetschen. Steeds iets hoger, steeds iets harder.
Ann begon ook redelijk getrained te raken, en als een echte schoon-sand-boardster ging ze heel netjes naar beneden.
Nu zitten we weer lekker te relaxen, want morgen is dan eindelijk excursie nummer 4, een 3 daagse 4WD naar Uyuni, Bolivia, over de zoutvlakte. We hebben er zin in!
Hasta Luego,
Ann en Vince.
Ps. Deze keer geen foto's, want er is geen ruimte meer. Wie graag foto's wil zien, kan in de Shop (bovenin) ruimte voor ons bestellen. Klik op VIP-Pakket en klik op EXTRA foto's, het verlengen van het VIP-pakket is niet nodig.
-
03 Juni 2011 - 06:41
Wim:
Dat is mooi ! Sand-boarden.
In de woestijn... zal idd wel heet zand zijn...
Vince, relaxed zoals je dit bericht weer schrijft van uit de hangmat ( met poesen )....
Veel plezier nog met de volgende, 4WD naar Uyuni, Bolivia, over de zoutvlakte. -
03 Juni 2011 - 06:47
Wim:
PS: jullie kunnen weer foto's plaatsen :-)
-
03 Juni 2011 - 09:31
Maria En Hans:
Gisteren was hemelvaart en hebben we niet op de computer gekeken dus op het vorige bericht niet gereageerd. Geweldig verslag. Anneke doet het zo te zien voorzichtiger bij het afdalen om niet te vallen. Het sandboarden lijkt ons een goede training voor de trail straks in Peru. Als jullie dit lezen zullen jullie al wel in Bolivia zitten of alweer teruggekeerd in onze ogen "veiliger" oorden. We zijn heel benieuwd naar de ervaringen van de 4WD over de zoutvlakte. Hebben jullie veel last gehad van dorst omdat je over de zoutvlakte rijdt? Of merk je hier niets van? We horen en zien het wel.
By the way we hebben jullie ook nog 300 extra foto's gedoneerd. Hopelijk is dat genoeg.
Maria en Hans -
03 Juni 2011 - 09:33
Maria En Hans:
Oeps we zien nu dat Wim jullie ook al foto's heeft gedoneerd. Nu zal het hopelijk zeker genoeg zijn.
xxx-jes -
03 Juni 2011 - 14:05
Nicole:
Dat ziet er echt cool uit. Lijkt me ook wel leuk sandboarden!! Die kittens bij/in de hangmat zijn cute... 4wheeldrive is echt een aanrader, hebben ze het stuur ook aan de andere kant zitten? Maak maar weer foto's, ben benieuwd! kusjes -
03 Juni 2011 - 18:27
Ellie:
Brecht vond de filmpjes van het sandboarden erg cool! Misschien straks saltboarden?
Veel plezier op de trip! -
04 Juni 2011 - 10:07
Mirella:
Wat een prachtige foto's van die lucht. Echt kippenvelmomentjes!!! Heerlijk. Enne, stoer hoor op die boards! Kussies
-
04 Juni 2011 - 15:49
Karlijn:
Mooi mooi mooi! Gelukkig is het hier prachtig weer dus heb ik iets minder om jaloers op te zijn! Oh, en heb ik een baan mamsie! Als jr buyer kindermode! Genietze! -
05 Juni 2011 - 12:48
Ans:
leuk filmpje van dat sandboarden groetjes xxxxxxxxx -
10 Juni 2011 - 19:44
Monique:
Tof zeg dat sand boarden. Hoe langer ik jullie reisverslagen en prachtige foto's zie hoe meer zin ik krijg om zelf ook te gaan! Veel plezier
Groetjes Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
